Sponsorlu Bağlantılar
Bitlis'in Hizan ilçesinde yaşayan 57 yaşındaki Teymur Güvener'in sakallı portresi ve yöresel kıyafetli hali fotoğraf sanatçılarının ilgi odağı haline geldi.
Hizan ilçesine 45 kilometre mesafede bulunan Sarpkaya köyünde yaşayan Teymur Güvener'in sakallı yüz hatları ve yöresel kıyafetli fotoğrafını çekmek için Türkiye'nin dört bir yanından fotoğrafçılar geliyor.
Güvener, “Gelip benim fotoğrafımı çekiyorlar. Ben de çok memnun oluyorum. Köyümüzde zaten fazla insan yok. Dışarıdan benim ziyaretime geldiklerinde ben de neşeleniyorum” dedi.
Sözcü Plus
Fotoğrafçılar onu çekmek için kilometrelerce yol geliyor
Bitlis'in Hizan ilçesinde yaşayan 57 yaşındaki Teymur Güvener'in sakallı portresi ve yöresel kıyafetli hali fotoğraf sanatçılarının ilgi odağı haline geldi.
Fotoğrafçılar onu çekmek için kilometrelerce yol geliyor
Hizan ilçesine 45 kilometre mesafede bulunan Sarpkaya köyünde yaşayan Teymur Güvener'in sakallı yüz hatları ve yöresel kıyafetli fotoğrafını çekmek için Türkiye'nin dört bir yanından fotoğrafçılar geliyor.
Yüzlerce kilometre yol kat ederek köye giden fotoğrafçılar, naif ve misafirperver kişiliği ile bilinen Teymur Güvener'in fotoğraflarını çekiyor.
Özellikle yaşam ve portre fotoğrafıyla ilgilenen fotoğraf sanatçılarının ilgi odağı haline gelen Teymur Güvener, fotoğrafını çekmek isteyen fotoğrafçıları boş çevirmiyor.
Güvener, “Gelip benim fotoğrafımı çekiyorlar. Ben de çok memnun oluyorum. Köyümüzde zaten fazla insan yok. Dışarıdan benim ziyaretime geldiklerinde ben de neşeleniyorum” dedi.
Teymur Güvener’in fotoğraflarını çekmek için Kayseri’den gelen Erciyes Üniversitesi’nde görevli öğretim görevlisi Uğur Aydın da, “Bayramdan önce 3-4 günlüğüne Bitlis ve çevrelerine fotoğraf çekimine geldik. Hizan ilçesinin Yurtiçi mezrasında yaşayan Teymur amcamızın da çok güzel bir portresi olduğu ve misafirperverliği de çok iyi olduğu için özellikle arkadaşlarımızla bu mezraya geldik. Kendisiyle güzel fotoğraflar çektik, güzel sohbetler yaptık” diye konuştu. (İHA)
Sponsorlu Bağlantılar
.webp)
Hiç yorum yok:
Comments